Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

vocis N F

  • 1 Magna res est vocis et silentii temperamentum

    Latin Quotes (Latin to English) > Magna res est vocis et silentii temperamentum

  • 2 vox

    voice, word /(med.) power, right, authority.

    Latin-English dictionary of medieval > vox

  • 3 vox

    vox, vōcis, f. [voco], a voice, sound, tone, cry, call.
    I.
    Lit.:

    omnes voces hominis, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae, etc.,

    Cic. de Or. 3, 57, 216:

    exsurge praeco... Exerce vocem,

    Plaut. Poen. prol. 13:

    set comprimunda vox mihi atque oratio'st,

    i. e. I must hold my peace, id. Ps. 1, 4, 16:

    humana,

    id. Bacch. 5, 2, 22:

    ulceribus vocis via saepta coïbat,

    Lucr. 6, 1148; cf.:

    quarum (faucium) vitio et frangitur et obscuratur et exasperatur et scinditur vox,

    Quint. 11, 3, 20:

    mira est quaedam natura vocis,

    Cic. Or. 17, 57:

    cum (eloquentia) constet e voce atque motu,

    id. ib. 17, 55:

    vox inflexa ad miserabilem sonum,

    id. de Or. 2, 46, 193:

    inclinata ululantique voce canere,

    id. ib. 8, 27:

    legem Voconiam magnā voce et bonis lateribus suasi,

    id. Sen. 5, 14; so,

    magnā,

    Hor. S. 1, 7, 31: 1, 9, 76: summa id. ib. 1, 3, 8: sedata et depressa. Auct. Her. S, 12, 21:

    tremebunda,

    id. ib. 3, 14, 25:

    theatrum ita resonans, ut usque Romam significationes vocesque referantur,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 14, § 42:

    vocem late nemora alta remittunt,

    echo, Verg. A. 12, 929:

    ut nostrorum militum vocibus nonnihil carperetur,

    cries, shouts, Caes. B. G. 3, 17; cf.:

    enimvero voce'st opus: Nausistrata, exi,

    I must exert my voice, must call out, Ter. Phorm. 5, 7, 92.— Of inanimate things ( poet.):

    ad sonitum vocis (i. e. remorum) vestigia torsit,

    Verg. A. 3, 669:

    fractae voces (maris),

    id. ib. 3, 556; cf. Serv. ad Verg. A. 7, 519; Lucr. 4, 524 sqq.—
    II.
    Transf.
    A.
    That which is uttered by the voice, i. e. a word, saying, speech, sentence, proverb, maxim (syn.: vocabulum, verbum); sing.:

    dico, Epicurum non intellegere, quid sonet haec vox voluptatis, id est, quae res huic voci subiciatur,

    Cic. Fin. 2, 2, 6:

    illa Platonis vera et tibi certe non inaudita vox,

    id. de Or. 3, 6, 21:

    hanc sententiam significare videtur Laconis illa vox,

    id. Tusc. 1, 46, 111; so, noêma, quā voce omnis intellectus accipi potest, Quint. 8, 5, 12:

    is verbi sensus, vis ea vocis erat,

    Ov. F. 5, 484:

    vocem pro aliquo mittere,

    Cic. Sest. 19, 42; id. Fl. 3, 6:

    vocem exprimere,

    id. Att. 2, 21, 5; Caes. B. G. 1, 32; cf.:

    vox populi Romani majestate indigna,

    id. ib. 7, 17, 3:

    quod est positum in voce simplice,

    Quint. 1, 9, 4:

    nescit vox missa reverti,

    Hor. A. P. 390:

    constitue, nihil esse opis in hac voce: civis Romanus sum,

    Cic. Verr. 2, 5, 65, § 168; id. Lael. 15, 59; Caes. B. C. 1, 7; Plin. Ep. 4, 17, 9:

    ego cum Graecos facerem... Versiculos, vetuit tali me voce Quirinus: In silvam non ligna feras, etc.,

    Hor. S. 1, 10, 32:

    siderā excantata voce Thessalā,

    incantation, id. Epod. 5, 45:

    consulum voci atque imperio non oboedire,

    command, Cic. Rab. Perd. 8, 23; Val. Max. 2, 2, 4:

    unā voce,

    unanimously, Cic. de Or. 1, 11, 46.— Plur.:

    cum illius nefarii gladiatoris voces percrebuissent,

    Cic. Mur. 25, 50:

    non igitur ex singulis vocibus philosophi spectandi sunt,

    sayings, id. Tusc. 5, 10, 31:

    ex percunctatione nostrorum vocibusque Gallorum ac mercatorum, etc.,

    Caes. B. G. 1, 39:

    voces per vinum, somnum. etc.... emissae,

    Quint. 5, 7, 36:

    victus Veneris Vocibus,

    Hor. C. 4, 6, 22:

    contumeliosae,

    abusive expressions, abuse, Caes. B. C. 1, 69:

    sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis,

    sayings, maxims, doctrines, Hor. Ep. 1, 1, 34; cf.:

    populum falsis Dedocet uti Vocibus,

    id. C. 2, 2, 21:

    deripere lunam vocibus,

    with charms, incantations, id. Epod. 17, 78; so,

    sacrae,

    id. ib. 17, 6:

    Marsae,

    id. ib. 5, 76.—
    B.
    Speech, language, in gen., = sermo ( poet. and in post-Aug. prose):

    cultus hominum recentum Voce formasti catus (Mercurius),

    Hor. C. 1, 10, 3:

    Graiā scierit sive Latinā Voce loqui,

    Ov. Tr. 3, 12, 40:

    cum civem ex voce cognovisset,

    Just. 11, 15.—
    C.
    Accent, tone:

    ipsa natura... in omni verbo posuit acutam vocem,

    Cic. Or. 18, 58; cf.:

    rustica vox et agrestis quosdam delectat,

    pronunciation, accent, id. de Or. 3, 11, 42.

    Lewis & Short latin dictionary > vox

  • 4 vōx

        vōx vōcis, f    [VOC-], a voice, sound, tone, utterance, cry, call: omnes voces hominis: cum (eloquentia) constet e voce atque motu: magna: summā, H.: vocem late nemora alta remittunt, echo, V.: ut nostrorum militum vocibus non nihil carperetur, shouts, Cs.: unā voce populi R. efferri, by the unanimous voice: ad sonitum vocis vestigia torsit, i. e. at the sound of the oars, V.—An utterance, word, saying, speech, sentence, proverb, maxim: non intellegere, quid sonet haec vox voluptatis: illa Platonis vera vox: flens diu vocem non misit, L.: cum quaereret neque ullam vocem exprimere posset, extort an answer, Cs.: nescit vox missa reverti, H.: vetuit me tali voce Quirinus, etc., in these words, H.: sidera excantata voce Thessalā, incantation, H.: consulum voci atque imperio non oboedire, command: tuis victus Venerisque gratae Vocibus, H.: contumeliosae, abuse, Cs.: Sunt verba et voces, quibus hunc lenire dolorem Possis, maxims, H.: Deripere lunam vocibus, by incantations, H.—Speech, language: cultūs hominum recentum Voce formasti catus (Mercurius), H.: Graecā scierit sive Latinā Voce loqui, O.—Pronunciation, accent, tone: rustica: acuta.
    * * *
    voice, tone, expression

    Latin-English dictionary > vōx

  • 5 contentio

    contentĭo, ōnis, f. [contendo] (acc. to contendo, II.), an eager stretching, a straining, exertion of the powers of body or mind, tension, effort, a vigorous struggling or striving for something, a struggle after (very freq. and in good prose).
    I.
    In gen.
    A.
    Prop.:

    contentio et summissio vocis,

    Cic. Off. 1, 41, 146; id. de Or. 1, 61, 261:

    vocis,

    id. Tusc. 2, 24, 56:

    vocis aut lateris,

    Plin. 26, 13, 85, § 137 al.:

    gravitatis et ponderum,

    of gravitation, Cic. N. D. 2, 45, 116:

    animi (opp. relaxatio),

    id. de Or. 2, 5, 21; cf. id. Arch. 6, 12 et saep.—With gen. of the object:

    disputationis,

    Cic. de Or. 3, 61, 230:

    honorum (with ambitio),

    id. Off. 1, 25, 87; cf.

    palmae,

    Quint. 1, 2, 24:

    dignitatis,

    id. 4, 5, 12; cf.:

    libertatis dignitatisque,

    Liv. 4, 6, 11 al. —
    B.
    Transf.
    1.
    Labored, formal speech (opp. talk, conversation): quoniam magna vis orationis est, eaque duplex, altera contentionis, altera sermonis;

    contentio disceptationibus tribuatur judiciorum... sermo in circulis, etc.,

    Cic. Off. 1, 37, 132; 2, 14, 48 Heine ad loc.; cf.: sermo est oratio remissa et finitima cottidianae locutioni;

    contentio est oratio acris, etc.,

    Auct. Her. 3, 13, 23.—
    * 2.
    Gregum = admissura, Censor. 5.—
    II.
    In partic.
    A.
    (Acc. to contendo, II. B. 2.) A contest, contention, strife (with weapons or words), a fight, dispute, controversy (so most freq.):

    contentiones proeliorum,

    Cic. Off. 1, 26, 90; cf.:

    magna belli,

    id. Sest. 27, 58:

    contentiones, quae cum inimicissimis fiunt,

    id. Off. 1, 38, 137; so with cum, id. Phil. 2, 3, 7; id. Leg. 3, 11, 25 al.:

    cum aliquo de aliquā re,

    Quint. 4, 2, 132:

    de aliquā re,

    Cic. Leg. 3, 10, 24; Liv. 4, 6, 4; Quint. 5, 14, 12 al.:

    adversus procuratores,

    Tac. Agr. 9:

    inter aliquos,

    Cic. Sest. 21, 47; Quint. 10, 1, 47; Suet. Claud. 15 et saep.; cf.:

    inter aliquos de aliquā re,

    Cic. Ac. 2, 43, 132 et saep.:

    contentionis cupidiores quam veritatis,

    id. de Or. 1, 11, 47; Curt. 8, 4, 33.—
    B.
    (Acc. to contendo, II. B. 3.) A comparison, contrast:

    si contentio quaedam et comparatio fiat,

    Cic. Off. 1, 17, 57; 1, 43, 152; cf. id. Inv. 1, 12, 17:

    quaedam hominum ipsorum,

    id. Planc. 2, 5; id. Inv. 2, 39, 114:

    fortunarum,

    id. Pis. 22, 51.—Hence,
    2.
    T. t.
    a.
    In rhetoric, a contrasting of one thought with another, antithesis, Auct. Her. 4, 15, 21; Cic. de Or. 3, 53, 203; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 2.—
    b.
    In gram., comparison, Varr. L. L. 8, § 75 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > contentio

  • 6 contentiō

        contentiō ōnis, f    [com-+2 TA-], a stretching, straining, exertion, tension, effort, struggle: vocis: studiorum: ferre tantam contentionem: dicendi: honorum, for honors: libertatis, L.—A contest, contention, strife, fight, dispute, controversy: contentiones proeliorum: magna belli: in re pecuniariā: tanta mecum: contentiones, quas Aedui secum habuissent, Cs.: adversus procuratores, Ta. — A comparison, contrast: hominum ipsorum: fortunarum.—In rhet., formal speech, oratory, C. —A contrast, antithesis, C.— Stress: vocis, i. e. the arsis.
    * * *
    stretching, tension; strenuous exercise (physical/mental); comparison (of ADJ); competition, struggle, effort, exertion; controversy, contention, contrast; raising voice, speaking passionately/vigorously/formally; intensification

    Latin-English dictionary > contentiō

  • 7 ūdus

        ūdus adj.    [for ūvidus], wet, moist, damp, humid: paludes, O.: litus, H.: pomaria rivis, H.: oculi, O.: Vere madent udo terrae, V.: udae Vocis iter (i. e. udum iter vocis), the throat, V.: liber, sappy, V.: argilla, yielding, H.: apium, growing in marshy ground, H.
    * * *
    uda, udum ADJ

    Latin-English dictionary > ūdus

  • 8 remissio

    rĕmissĭo, ōnis, f. [id.] (acc. to remitto, I. A. and B.), a sending back or away, releasing
    I.
    Lit. (rare).
    1.
    A sending back, returning; of persons:

    obsidum captivorumque,

    Liv. 27, 17, 1.—Of things, a throwing back, reflecting:

    splendoris,

    Vitr. 7, 3, 9.—
    2.
    A letting down, lowering:

    ex superciliorum aut remissione aut contractione,

    Cic. Off. 1, 41, 146.—
    II.
    Trop.
    A.
    A slackening, relaxing, abating, diminishing, remitting; remission, relaxation, abatement (syn. relaxatio):

    animus intentione suā depellit pressum omnem ponderum, remissione autem sic urgetur, ut se nequeat extollere,

    Cic. Tusc. 2, 23, 54:

    contentiones vocis et remissiones,

    id. de Or. 1, 61, 261; cf. id. Brut. 91, 314; so,

    vocis,

    Quint. 1, 10, 25: sphugmos est intentio motūs et remissio in corde et in arteria, Gell. 18, 10, 10:

    remissio lenitatis quādam gravitate et contentione firmatur,

    laxity, Cic. de Or. 2, 53, 212:

    operis,

    Varr. R. R. 1, 17, 7; cf.

    laboris,

    id. ib. 2, 6, 4; Quint. 3, 8, 29:

    tales igitur amicitiae sunt remissione usus eluendae,

    Cic. Lael. 21, 76:

    senescentis morbi remissio,

    id. Fam. 7, 26, 1; so,

    febris,

    Suet. Tib. 73:

    doloris,

    Scrib. Comp. 99.—
    2.
    Slackness, laxness, want of spirit:

    in acerbissimā injuriā remissio animi ac dissolutio,

    Cic. Fam. 5, 2, 9.—
    3.
    Relaxation, recreation:

    ad omnem animi remissionem ludumque descendere,

    Cic. de Or 2, 6, 22; so,

    animorum,

    id. Fam. 9, 24, 3; id. Arch. 7, 16.— Absol.:

    quem non quies, non remissio, non aequalium studia, non ludi delectarent,

    Cic. Cael. 17, 39:

    danda est omnibus aliqua remissio,

    Quint. 1, 3, 8.— Absol. in plur., Quint. 1, 3, 8, § 11; Gell. 15, 2, 5; Plin. Ep. 4, 3, 1, id. Pan. 49, 4:

    tempora curarum remissionumque,

    Tac. Agr. 9; id. Or. 28.—
    4.
    Mildness, gentleness, lenity:

    (Adversarius) tum ad severitatem, tum ad remissionem animi est contorquen dus,

    Cic. de Or. 2, 17, 72 (cf. remissus, B. 1.): so,

    remissione poenae,

    by a relaxing, diminishing of punishment, by a milder punishment, id. Cat. 4, 6, 13.—
    B.
    (Acc. to remitto, I. B. 2. b.) A remitting of a penalty, etc., a remission, Col. 1, 7, 1; Suet. Caes. 20; Plin. Ep. 8, 2, 6; 10, 8, 5:

    remissio tributi in triennium,

    Tac. A. 4, 13:

    nuntiationis,

    remission, abrogation, Dig. 39, 1, 8, § 4.— Plur.:

    post magnas remissiones,

    reduction of rent, Plin. Ep. 9, 37, 2.—
    C.
    In eccl. Lat., remission, forgiveness of sin, etc.:

    delicti,

    Tert. adv. Marc. 4, 28: peccatorum, Ambros. de Isaac et Anim. 1, 1; Vulg. Matt. 26, 28; id. Act. 2, 38.—
    * III.
    A repetition:

    nova ludorum remissio,

    Petr. 60, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > remissio

  • 9 ad - serviō (ass-)

        ad - serviō (ass-) —, —, īre,    to help, assist, strengthen (once): contentioni vocis.

    Latin-English dictionary > ad - serviō (ass-)

  • 10 capiō

        capiō cēpī (capsis, old for cēperis, C.), captus, ere    [CAP-], to take in hand, take hold of, lay hold of, take, seize, grasp: flabellum, T.: sacra manu, V.: pocula, H.: baculum, O.: pignera, L.: manibus tympanum, Ct.: lora, Pr.: arma capere alii, seized their arms, S.: ensem, O.: tela, O.: omnia arma contra illam pestem, i. e. contend in every way: Manlium arma cepisse, had begun hostilities, S.: capere arma parabat, was on the point of attacking, O.—Of food, to take, partake of: Cibum cum eā, T.: lauti cibum capiunt, Ta. — To take captive, seize, make prisoner: belli duces captos tenetis: unus e filiis captus est, Cs.: capta tria milia peditum, L.: alquos Byzantii, N.: captos ostendere civibus hostes, H.: Num capti (Phryges) potuere capi? could they not, when taken, be taken (once for all)? V.: casus est enim in capiendo (sc. praedones).—To catch, hunt down, take: pro se quisque quod ceperat adferebat: cervum, Ph.: illa pro lepusculis capiebantur, patellae, etc.—To win, captivate, charm, allure, enchain, enslave, fascinate: ut te redimas captum (i. e. amore), T.: quibus (rebus) illa aetas capi ac deleniri potest: te pecuniā captum: quem suā cepit humanitate, N.: hunc capit argenti splendor, H.: dulcedine vocis, O.: (bos) herbā captus viridi, V.: oculis captis.— To cheat, seduce, deceive, mislead, betray, delude, catch: Aut quā viā te captent eādem ipsos capi? T.: eodem captus errore, involved in: suis miserum me cepit ocellis, Pr.: carmine formosae capiuntur, Tb.: me dolis, S.: capi alcuius dolo, N.: alqm amicitiae mendacis imagine, O.—To defeat, convict, cast, overcome (in a suit or dispute): ne tui consultores capiantur: in capiendo adversario versutus (orator).—To harm, lame, mutilate, maim, disable, impair, weaken: oculis et auribus captus, blind and deaf: membris omnibus captus: altero oculo capitur, loses an eye, L.: capti auribus metu, L.: lumine, O.: numquam erit tam captus equester ordo: captā re p. — P. pass., of the mind, deprived of sense, silly, insane, crazed, lunatic, mad: mente esse captum: virgines captae furore, L.: capti et stupentes animi, L. — To choose, select, elect, take, pick out, adopt, accept: iudicem populum R., L.: Me arbitrum, T.: inimicos homines, make enemies, T.: sacerdotem sortito: Flaccus flamen captus a Licinio erat, L. — Of places, to occupy, choose, select, take possession of, enter into: loca capere, to take up a position, Cs.: castris locum capere: locum extra urbem editum capere, N.: locum editiorem, S.: capto monte, Cs.: Aventinum ad inaugurandum templa, L.: montes fugā, for refuge, L.: tumulum, V.: terras captas despectare videntur (cycni), to be settling down on places selected, V. — To take by force, capture, storm, reduce, conquer, seize: pauca (oppida), S.: Troiā captā, L.: quod (agri) de Campanis ceperant: castra hostium, N.: oppida manu, V.; cf. oppressā captāque re p.: patriam suam, L.—To reach, attain, arrive at, betake oneself to: insulam, Cs.: oti illum portum.—Of property or money, to take, seize, wrest, receive, obtain, acquire, get: agros de hostibus: ager ex hostibus captus, L.: praedas, N.: ex hostibus pecuniam, L.: cape cedo, give and take, T.: de re p. nihil praeter gloriam, N.: ex calamitate populi R. nomen capere, Cs.: regnum Tiberinus ab illis Cepit, succeeded to, O.— With pecuniam, to take illegally, exact, extort, accept a bribe, take blackmail: contra leges pecuniam cepisse?: pecuniae per vim atque iniuriam captae: aperte pecunias ob rem iudicandam: alqm pecuniae captae arcessere, S.—To take, inherit, obtain, acquire, get, accept: morte testamentove alcuius alqd capere: a civibus Romanis hereditates: si capiendi Ius nullum uxori, Iu.—To collect, receive, obtain: ex eis praediis talenta argenti, T.: stipendium iure belli, Cs.: ex quo (castro) talenta, N.— Fig., to take, seize, obtain, get, enjoy, reap: Fructum, T.: fructūs auctoritatis: fructum vestri in me amoris: alquid ex eā re commodi? T.: utilitates ex amicitiā.—To take, assume, acquire, put on: gestūs voltūsque novos, T.: figuras, O.—To take, assume, adopt, cultivate, cherish, possess: petitoris personam: patris vim: patrium animum.— To undertake, assume, enter upon, accept, take up: provinciam duram, T.: consulatum: honores, N.: rerum moderamen, O.: rem p., S.: magistratum, L.—With dat. of person, to obtain for, secure for: patres praeturam Camillo ceperunt, L.—To begin, enter upon, undertake: bellum: labores, T.: augurium ex arce, L.: aliud initium belli, i. e. war on a new plan, Cs.: conatūs ad erumpendum, L.: nec vestra capit discordia finem, V.: ad impetum capiundum spatium, to take a start, L.: somnum, fall asleep.—Poet.: Unde nova ingressūs experientia cepit? i. e. was devised, V.—To seize, embrace, take (an opportunity): si quam causam ceperit, T.: tempus ad te adeundi.—To form, conceive, entertain, come to, reach: sensum verae gloriae: ex lucri magnitudine coniecturam furti: consilium unā tecum, T.: consilium hominis fortunas evertere: consilium equitatum demittere, Cs.: consilium ut exirem: legionis opprimendae consilium, Cs.—To take, derive, draw, obtain: de te exemplum, T.: exemplum ex aliquā re. — To take, entertain, conceive, receive, be subjected to, suffer, experience: miseriam omnem, T.: angorem pro amico: ex huius incommodis molestiam: infamiam sine voluptate: invidiam apud patres ex largitione, L.: timorem, V.: voluptatem animi.— With a feeling as subj, to seize, overcome, possess, occupy, affect, take possession of, move: Cupido cepit miseram nunc me, proloqui, etc.: ut caperet odium illam mei, T.: nos oblivio ceperat: Romulum cupido cepit urbis condendae, L.: animum cura cepit, L.: meae si te ceperunt taeda laudis, V.: dementia cepit amantem, V.—Of injury or loss, to suffer, take, be subjected to: calamitatem: incommodi nihil.—Esp., in the formula by which the senate, in great emergencies, gave absolute power to magistrates: videant ne quid res p. detrimenti capiat: senatus decrevit, darent operam consules, ne quid, etc., S.—To take in, receive, hold, contain, be large enough for: capit alveus amnes O.: terra feras cepit, O.: quid turbae est! Aedes nostrae vix capient, scio, T.: unā domo iam capi non possunt: Nec iam se capit unda, V.: Non tuus hoc capiet venter plus ac meus, H.: tot domūs locupletissimas istius domus una capiet? will swallow up.—To contain, hold, suffice for, be strong enough for, bear: eam amentiam: nec capiunt inclusas pectora flammas, O.: iram Non capit ipsa suam, O.: Nec te Troia capit, is too small for your glory, V.—To take, receive, hold, comprehend, grasp, embrace: gratia, quantam maximam animi nostri capere possunt: ille unus veram speciem senatūs cepit, L.
    * * *
    I
    capere, additional forms V TRANS
    take hold, seize; grasp; take bribe; arrest/capture; put on; occupy; captivate
    II
    capere, cepi, captus V TRANS
    take hold, seize; grasp; take bribe; arrest/capture; put on; occupy; captivate
    III
    taking/seizing

    Latin-English dictionary > capiō

  • 11 concentus

        concentus ūs, m    [con- + 1 CAN-], a concert, symphony, harmony, harmonious music: concentum servare: vocis lyraeque, O.: avium, V.: concentibus aëra mulcent, O.: tubarum ac cornuum, L. — A choir, chorus of singers. — Fig., concord, agreement, harmony, unanimity: actionum: virtutis, Ta.: quid nostrum concentum dividat audi, H.
    * * *
    singing (esp. birds)/playing/shouting together; harmony; concord; tune; choir

    Latin-English dictionary > concentus

  • 12 cōnfōrmātiō

        cōnfōrmātiō ōnis, f    [conformo], a symmetrical forming, conformation, shape, form, fashion: liniamentorum: vocis, expression: doctrinae, i. e. culture.—Fig., an idea, notion, conception: animi: ut res conformatio quaedam notaret.—In rhet., rhetorical finish, elaboration: sententiarum.
    * * *
    shape, form; character/constitution; idea, notion; figure of speech; inflection

    Latin-English dictionary > cōnfōrmātiō

  • 13 cōnstantia

        cōnstantia ae, f    [constans], steadiness, firmness, constancy, perseverance: dictorum: vocis atque voltūs, N.: quantum haberet in se boni constantia, discipline, Cs.: Nec semel offensae cedet constantia formae, H.—Fig., agreement, harmony, symmetry, consistency: dictorum atque factorum: ea constantiae causā defendere, for consistency's sake: promissi, adherence to.—Firmness, steadfastness, constancy, self-possession: vestra: eorum: hinc constantia, illinc furor: firmamentum constantiae est fides: animi, O.—In the Stoic philos., self-possession, placidity: sunt tres constantiae.
    * * *
    perseverance; harmony; steadfastness, persistence; firmness; courage; loyalty; steadiness, regularity, consistency; constancy; resistance to change

    Latin-English dictionary > cōnstantia

  • 14 cōrycus (cōri-)

        cōrycus (cōri-) ī, m, κώρυκοσ (prop., a sack of sand for athletes), a means of exercise, discipline: laterum et vocis.

    Latin-English dictionary > cōrycus (cōri-)

  • 15 cursus

        cursus ūs, m    [1 CEL-], a running, course, way, march, passage, voyage, journey: cursum quom institeris, T.: navium, Cs.: ingressus, cursus, accubitio: cursu cum aequalibus certare, S.: cursu contingere metam, H.: se cursu miratur in ipso, O.: quique pedum cursu valet, V.: huc magno cursu intenderunt, at full speed, Cs.: cursu Troas agebat, V.: cursu in hostem feruntur, advance at a run, L.: cursum in medios dedit, rushed, V.: effuso cursu, L.: eodem cursu contendere, right onward, Cs.: tam brevi tempore tantos cursūs conficere: cursum direxit, quo tendebat, N.: iterare cursūs relictos, H.: Hunc morem cursūs docuit, sort of race, V.: Cursibus decernere, in racing, V.: Quo cursu deserta petiverit, flight, V.: in hoc medio cursu, i. e. half-way across, Cs.: secundissimo vento cursum tenere.—Of things, a course, way, flow: stellarum: mutata suos flumina cursūs, movement, V.: Cursibus obliquis fluens, O. — A passage: cursum exspectare, i. e. a fair wind.—Poet.: et vi cursus in altum Vela vocet, V.—Fig., a course, progress, direction, way, passage, access, succession: rerum: vitae: quem dederat cursum fortuna, V.: temporum: continuus proeliorum, Ta.: vocis per omnīs sonos: invectus contexere cursu, i. e. in a breath, Iu.: In cursu meus dolor est, i. e. is permanent, O.: recto depellere cursu, from virtue, H.
    * * *
    running; speed/zeal; charge, onrush; forward movement/march; revolution (wheel); course/direction, line of advance, orbit; voyage/passage; race; career; series; lesson

    Latin-English dictionary > cursus

  • 16 diffūsus

        diffūsus adj.    [P. of diffundo], spread abroad, extended, wide: platanus diffusa ramis. — Fig.: ius civile, prolix: vocis genus, protracted.
    * * *
    diffusa, diffusum ADJ
    spread out; wide; cheered up

    Latin-English dictionary > diffūsus

  • 17 dulcēdō

        dulcēdō inis, f    [dulcis], sweetness, pleasantness, agreeableness, delightfulness, charm: frugum, L.: dulcedine sensum movere: orationis: vocis, O.: amoris, V.: inertiae, Ta.: bibendi, Cu.
    * * *
    sweetness, agreeableness; charm

    Latin-English dictionary > dulcēdō

  • 18 ē-mereō

        ē-mereō uī, itus, ēre,    to obtain by service, earn, merit, deserve: virum, O.: honores, Pr.: emeruit vocis habere fidem, O. — To serve out, complete (a term of service): spes emerendi stipendia, L.: homines emeritis stipendiis, discharged veterans, S.: tempus (magistratūs) emeritum habere: emeritis medii temporis annis, O.—Fig.: tamquam emeritis stipendiis libidinis: emeritis exiret cursibus annus, O.

    Latin-English dictionary > ē-mereō

  • 19 flexibilis

        flexibilis e, adj.    [FALC-], pliant, flexible, yielding: materia rerum: arcus, O.—Fig., pliant, flexible, tractable: genus vocis, easily modified: oratio: quid potest esse tam flexibile, inconstant.
    * * *
    flexibilis, flexibile ADJ
    flexible, pliant

    Latin-English dictionary > flexibilis

  • 20 flexiō

        flexiō ōnis, f    [FALC-], a bending, swaying, bend, turn, curve: virilis laterum.—Fig., a turning, indirection: quae deverticula flexionesque quaesisti!— A modulation, inflection, change: vocis: in cantu: modorum.

    Latin-English dictionary > flexiō

См. также в других словарях:

  • EDOMATOR vocis — apud Tertullian. de Pallio c. ult. De meo vestiuntur et primus informator literarum, et primus Edomator vocis et primus numerorum Harenarius, et Grammaticus et Rhetor etc. non Phonascus est, ut quidam volunt, Huic enim puerosolim, inter prima… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Flatus vocis — ist eine Phrase, die Johannes Roscelin von Anselm von Canterbury zugeschrieben worden ist und bedeutet: ein von der Stimme erzeugter Lufthauch. Es handelt sich dabei um die Frage, ob Allgemeinbegriffe (die sogenannten Universalien) wirklich sind… …   Deutsch Wikipedia

  • flatus vocis — [flatysvɔsis] n. m. ÉTYM. D. i.; mots lat., littéralt « souffles (flatus) de la voix (vocis) »; expression employée pour caractériser l opinion du philosophe scolastique Roscelin (XIe), fondateur du nominalisme, selon laquelle les idées générales …   Encyclopédie Universelle

  • FLATUS VOCIS —         (лат.) колебание голоса. По Росцелину, универсалии существуют только как колеблемый речью воздух. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов.… …   Философская энциклопедия

  • FILIA Vocis — vide infra Revelatio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • flatus vocis — ˌfläd.əsˈvōkə̇s, d.əˈswō noun (plural flatus vocis) Etymology: Medieval Latin, literally, breath of the voice : a mere name, word, or sound without a corresponding objective reality used by the nominalists of universals …   Useful english dictionary

  • PHONASCIA Ars — Theophrasto memorata. Cum enim duo inprimis hominum genera vocis exercitationi operam dederint, Histrionicae Professorts, et Medicorum Gymnastici, sub iis Praecones, Choristae, Tragoediarum aliarumque fabularum recitatores, nec non vocibus… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VOIX — La voix, premier des instruments, permet à la pensée de se muer en structures chantées ou parlées. Les vibrations se propagent dans l’air, porteuses d’un sens et même d’un «devenir». Cependant, si le «surgissement explosif», dont parle Nietzsche …   Encyclopédie Universelle

  • LITERARUM primus Informator — memoratur Tertulliano de Pallio. Videris nunc Philosophia quid prosit: nec enim sola mecum est, habeo et alias artes inpublico utilas: de meo vestiuntur et primus literarum Informator et primus Edomator vocis et primus numerorum Harenarius, et… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • VOCIFERATIO — Graec. Α᾿ναφώνησις, inter exercitationes Antyllo, apud Oribasium, memorata, tum morborum diversorum curationi tum vocis ipsius cultui, multum idonea visa est: quemadmodum Aetius Amidenus, l. 1. Ser. 1. c. 5. et Avicenna Arabs l. 1. fen. 3. doc. 2 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PHONASCI — dicti sunt Moderatores vocis et Magistri, qui eam intorquere, mittere, lenire, exasperare docebant et supplantare; memorati Suetonio in Nerone, c. 25. Neque quicquam serio iocôque egit, nisi adstante Phonascô, qui moneret, parceret arteriis et… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»